| |
جريان زندگى من |
January 11, 2004
● آقا جاتون خالي واقعا ديشب اولين برنامه موسيقيم رو توي آمريكا اجرا كرديم و خدا رو شكر خيلي هم بد از كار در نيومد.برنامه به اين صورت بود كه 10 روز پيش به ما (من و دوستم فراز كه سنتور ميزنه) ميخوان يه برنامه موسيقي سنتي براي حمايت از زلزله زدگان بم بذارن ما هم خلاصه اند كار خير هستيم به همراه 3تا گروه نوازنده ديگه برنامه هاي جدا هركدوم حدود 20 دقيقه اجرا كرديم و فكر ميكنم برنامه ما هم چيز جالب و متفاوتي با بقيه از كار در اومد با بليت فروشي و مقدار پولي كه مردم داوطلبانه كمك كردن و همينطور كمك همسنگي كه پير اميديار كه فكر كنم معرف حضور همه باشه حدودا پول ساختن 30 خونه اينجوري كه برگزار كنندگان برنامه برنامه ريزي ميكنن دراومد.
........................................................................................برنامه جالبي بود مخصوصا اينكه اولا خيلي به خودم اميدوار شدم و ضمنا دوباره اون عشق به نوازندگيم كه يه مدتي زير خاكستر رفته بود داره مياد بالا. فقط ديشب خيلي دلم ميخواست چند نفر اونجا بين جمعيت(سالن اون كليسايي كه توش برنامه داشتيم پر شده بود خلاف انتظارمون) باشن كه يكيش هم پدر و مادرم بودن. □ نوشته شده در ساعت 8:20 PM توسط باربد
|