جريان زندگى من

January 24, 2003 ● آقا بالاخره يه كلاس اكابر همين نزديكي خونمون پيدا كردم، تا خونه ما پياده 10 دقيقه بيشتر راه نيست و معلمشم يه خانمه هست كه به قول اينجايي ها خيلي نايس هست.تو كلاسمون يه خانم ايراني هم هست يه نام ستاره كه فكر كنم حدود 55 يا بيشتر رو داره بقل دستمم يه پسر مكزيكي بود به نام آنتونيو كه 24 سالشه ولي مثل اين ميمونه كه مثلا من برادر كوچيك كوچيكشم(كلا اينجا اكثر آدماي جوون خيلي بيشتر از سنشون ميزنن و آدم هاي سن بالا خيلي كمتر از سنشون كه خيلي هم بده مثلا يه دختر ميبيني كه خوب و خوشگله و به نظر مياد ميتوني باهاش تفاهم داشته باشي كه يه دفعه ميفهمي مثلا طرف18سالشه يا مثلا 30)خلاصه تو كلاسمون بيشتر مكزيكي هستن بعد تعداد چشم بادمي ها بيشتره و بعدشم خاورميانه(يه خانم پاكستاني و يه جوون اردني كه اين دفعه كه من رفتم غايب بود)راستي يه چيز جالب اينجا اينه كه وقتي ميگن طرف آسيايي هست منظورشون اينه كه مال شرق آسياست و مثلا اگر بگي من آسيايي هستن فكر ميكنن كه از اون چشم تنگا بايد باشي. به هر حال كلاس اكابرمون سطح انگليسيش خيلي بالا نيست و من خودم خيلي نسبتا بيشتر از اون چيزي كه ياد دادن بلد بودم ولي يه مسئله هست اونم اينكه هم مفتكيه و هم اينكه خوب بالاخره من سرم گرم ميشه فعلا و از همه مهمتر اينكه مجبور ميشم حرف بزنم، الان من يه مشكلي كه دارم اينه كه كلماتي رو كه بلدم نميدونم كجا بايد بكار ببرم يا مثلا سريع مغزم ياري نميكنه كه يه جمله بسازم و اين كلاسا ميتونه خيلي كمكم كنه. □ نوشته شده در ساعت 11:33 PM توسط باربد                                ........................................................................................ بنده منزل

صفحه اصلی بايگانى نامه بدين عكس شيرازي ها هفت روز